به گزارش اکوایران، وقتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده ،در ماه جاری جنگ تعرفه‌ای خود را با پکن متوقف کرد، صداهای برجسته‌ای در چین رهبر خود، شی جین‌پینگ، را به‌خاطر مقاومت در برابر فشارهای آمریکا با پایداری و قاطعیت ستودند.

به نوشته چون هان وون در وال‌استریت ژورنال، پکن موضع سختی در برابر تعرفه‌های ترامپ اتخاذ کرد، با اقدامات متقابل اقتصادی پاسخ داد و قول داد که «هرگز در برابر زورگویان خارجی زانو نزند.» این ایستادگی تصویر خودساختۀ شی به‌عنوان رهبری با اقتدار مطلق را تقویت کرد؛ رهبری که به استقامت و روحیۀ فداکاری لازم برای هدایت احیای چین به‌عنوان یک قدرت بزرگ مجهز است.

برخی مورخان می‌گویند این ویژگی‌ها ریشه در سال‌های شکل‌گیری شخصیت شی به‌عنوان فرزند قهرمان انقلابی، شی ژونگ‌شون، دارد؛ کسی که ظاهراً تربیت سخت‌گیرانه و وفاداری بی‌چون‌وچرای او به حزب کمونیست ــ‌در طول یک دوران پرآشوب و پر از آزار و اذیت‌ــ الهام‌بخش شی جین‌پینگ برای نشان دادن سرسختی مورد انتظار پدرش بوده است.

روایات حزبی، شی پدر را به‌عنوان شخصیتی استوار که برای انقلاب کمونیستی شجاعانه جنگید و با وجود پاکسازی ناعادلانه در دوران مائو، به آرمان وفادار ماند، تجلیل می‌کنند.

جوزف توریگیان در نخستین زندگی‌نامۀ به زبان انگلیسی شی ژونگ‌شون که چشم‌انداز و دیدگاه‌های تازه‌ای از تأثیر پدر بر رهبر چین ارائه می‌دهد می‌گوید «در حالی که برخی ممکن است تعجب کنند که چرا جین‌پینگ این‌قدر به سازمانی که پدرش را به‌شدت آزار داد وفادار مانده است، شاید سؤال بهتر این باشد که جین‌پینگ چگونه می‌توانست به حزبی که پدرش برای آن این‌قدر فداکاری کرد، خیانت کند؟»

بسیاری از نخبگان حزبی زمانی که شی جین‌پینگ در سال ۲۰۱۲ به قدرت رسید، او را اشتباه ارزیابی کردند و انتظار داشتند که او شهرت پدرش به‌عنوان یک اصلاح‌طلب را گسترش دهد؛ کسی که به باز کردن اقتصاد چین کمک کرد و با اقلیت‌های مذهبی و قومی با نرمی بیشتری برخورد کرد. در عوض، شی با شیوه‌های سخت‌گیرانه قدرت را متمرکز ، مخالفت‌ها را سرکوب و کنترل حزب بر اقتصاد و جامعه را تشدید کرد.

توریگیان در «اولویت با منافع حزب است» ادعا می‌کند رویکرد سخت‌گیرانۀ شی نشان‌دهندۀ سطح عمیق‌تری از تداوم رفتار پدرش است که «وفاداری مطلق»ش به حزب کمونیست ممکن است الهام‌بخش تعهد خود او به حزب و حاکمیت بلندمدت آن باشد.

شی ژونگ‌شون در سال ۱۹۲۸ در نوجوانی به حزب کمونیست پیوست و اعتماد مائو را به‌عنوان یک مبارز انقلابی جلب کرد. پس از پیروزی کمونیست‌ها در سال ۱۹۴۹، او نقش‌هایی مانند رهبر منطقه‌ای، وزیر پروپاگاندا و معاون نخست‌وزیر را بر عهده گرفت اما در سال ۱۹۶۲ به‌دلیل فعالیت‌های ادعایی «ضدحزبی» پاکسازی شد.

بر اساس این زندگی‌نامه، شی پدر، متحیر از سقوط خود، به دوستی گفت که احساس می‌کند «مانند کسی است که از ساختمانی هجده‌طبقه سقوط کرده است.»

او از پکن به کارخانه‌ای تبعید و از خانواده‌اش جدا شد. در طول انقلاب فرهنگی مائو (1966-1976)، که با ورود شی جین‌پینگ به نوجوانی آغاز شد، گاردهای سرخ افراطی در تجمعات تحقیر عمومی به شی ژونگ‌شون توهین کردند و، طبق گزارش‌های حزبی که جزئیاتی ارائه نمی‌دهند، یکی از دخترانش را تا حد مرگ «آزار دادند.»

توریگیان می‌نویسد اما شی ژونگ‌شون «هرگز وابستگی عاطفی خود به مائو را رها نکرد» و می‌گوید او ــ‌در حالی که هنوز در بی‌اعتباری سیاسی بود‌ــ شی جین‌پینگ را وادار کرد برخی از سخنرانی‌های مائو را حفظ کند. بر اساس کتاب، در دیداری کوتاه در سال ۱۹۷۶، پدر شاهد بود که پسرش این سخنرانی‌ها را از حفظ می‌خواند، در حالی که هر دو در لباس زیر به تن داشتند.

توریگیان می‌نویسد «اگرچه حزب به شی ژونگ‌شون خیانت کرد، او هرگز به حزب خیانت نکرد.»

از شی پدر پس از مرگ مائو در سال ۱۹۷۶ اعادۀ حیثیت شد و به‌عنوان رئیس استانی، عضو دفتر سیاسی حزب و قانون‌گذار ارشد خدمت کرد، تا اینکه پس از اعتراضات میدان تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ کنار گذاشته شد. او پدر چهار دختر و سه پسر از دو ازدواج بود و در سال ۲۰۰۲ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. شی جین‌پینگ بزرگ‌ترین پسر از دو پسری است که از همسر دومش، چی شین، داشت.

مورخان و افرادی که شی ژونگ‌شون را می‌شناختند، می‌گویند او شخصیت پسرش را با اعمال انضباط سخت‌گیرانه در خانه ــ‌از جمله قوانین سخت‌گیرانه در مورد صرفه‌جویی که با تنبیه بدنی اجرا می‌شد‌ــ و با بازگویی داستان‌های ماجراجویی‌های انقلابی خود شکل داد. در دوران مائو، شی جین‌پینگ اغلب به‌عنوان فرزند یک مقام بی‌اعتبار مورد آزار قرار می‌گرفت ــ‌تجربه‌هایی که او بعدها به‌عنوان عامل سخت شدن شخصیتش و آموزش در مورد نوسانات قدرت از آن‌ها یاد کرد.

جاناتان سزین، از پژوهشگران انستیتو بروکینگز مستقر در واشنگتن و مدیر سابق چین در شورای امنیت ملی رئیس‌جمهور جو بایدن، گفت «به نظر می‌رسد {شی جین‌پینگ} از پدرش دربارۀ ماهیت و پویایی سیاست چین، که حتی خودی‌ها ــ‌از جمله پدر خودش‌ــ نیز برای موفقیت در آن به مشکل برمی‌خورند، بسیار آموخته است.»

شی جین‌پینگ احترام خود به پدرش را به‌صورت عمومی و خصوصی نشان داده است. توریگیان می‌گوید او در گردهمایی‌های سال نو قمری به پدرش تعظیم می‌کرد، منتظر می‌ماند اول پدرش بنشیند و بعد می‌نشست و در یک مورد حتی تکه‌ای از غذایی را که پدرش شروع به خوردن کرده بود اما برای جویدن آن مشکل داشت، تمام کرد.

کری براون، مدیر مؤسسه چین‌شناسی لاو در کینگز کالج لندن و نویسندۀ چندین کتاب دربارۀ شی، گفت: «تلاش، دقت و وسواس شی جین‌پینگ برای نشان دادن احترام و فرمان‌بداری از پدرش … بسیار قابل‌توجه است.»

توریگیان می‌نویسد «شی [ژونگ‌شون] سخت‌گیری را محترم می‌شمرد ــ‌جین‌پینگ پسر مورد علاقه‌اش بود، دقیقاً به‌خاطر اعتقاد به اینکه جین‌پینگ بیشترین "صلابت" را دارد.»

شی جین‌پینگ تلاش کرده است تا به‌عنوان رهبر چین این صلابت را نشان دهد. او سبک دیپلماسی قاطع‌تری را برای پیشبرد منافع پکن دنبال کرده و از مردم چین خواسته است در برابر سختی‌هایی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ و جنگ تجاری کنونی با ایالات متحده، استقامت نشان دهند.

قاطعیت شی جوان در پاکسازی فساد و بی‌وفایی در حزب، بازتاب از رویکرد پدرش است. به گفتۀ توریگیان، با وجود شهرتش به‌عنوان فردی نسبتاً لیبرال، شی ژونگ‌شون در اجرای پاکسازی‌های بی‌رحمانۀ مائو پرشور بود.

توریگیان می‌نویسد بر اساس این کتاب، در طول جنبش اصلاحات یان‌آن (1942-1945)، پاکسازی‌ای که مائو برای تثبیت قدرت آغاز کرد، شی ژونگ‌شون «شکار تهاجمی جاسوسان» را هدایت کرد که منجر به آزار و اذیت‌های ناعادلانۀ بسیاری شد. متهمان اغلب برای جلوگیری از شکنجه، اعتراف دروغ می‌کردند، گاهی در حالی که شی نظاره‌گر بود. کل دانش‌آموزان کلاس به‌عنوان عوامل دشمن محکوم می‌شدند.

در اوایل دهۀ ۱۹۵۰، به‌عنوان یک مقام ارشد در شمال‌غربی چین، شی با شور و اشتیاق کارزار مائو را برای شکار ضدانقلابیون اجرا کرد و گفت: «لازم است به یاد داشته باشیم که هرچه افراد بد بیشتری را بکشیم، آن‌ها بیشتر خواهند ترسید.»

استیو سانگ، مدیر انستیتو چین اِس‌اُاِی‌اِس در لندن و از نویسندگان کتابی دربارۀ نظرات سیاسی شی، گفت «مطالعۀ پدرش به ما این امکان را می‌دهد که درک کنیم شی [جین‌پینگ] چگونه درکی از سیاست‌های بی‌رحمانه در سطح نخبگان در چین به‌دست آورده و فهمیده برای حفظ قدرت به چه اقداماتی نیاز است.»