عادی‌‌سازی بزرگ‌ترین فساد سیاسی تاریخ آمریکا؛ چگونه ترامپ از قدرت در راستای منافع خصوصی خود سود می‌برد؟

به گزارش اکوایران، وقتی هیلاری کلینتون بانوی اول آمریکا بود، جنجال بزرگی به‌پا شد درباره گزارش‌هایی مبنی بر اینکه او زمانی ۱۰۰ هزار دلار از یک سرمایه‌گذاری در بازار دام به دست آورده است. با اینکه این اتفاق دوازده سال پیش از ریاست‌جمهوری شوهرش رخ داده بود، این موضوع به یک رسوایی چند هفته‌ای تبدیل شد و کاخ سفید را وادار کرد یک بررسی رسمی آغاز کند.

به گزارش نیویورک‌تایمز، سی‌ویک سال بعد، پس از یک شام در مارالاگو، جف بزوس موافقت کرد تا هزینه ساخت فیلمی تبلیغاتی درباره ملانیا ترامپ را تأمین کند؛ فیلمی که گزارش شده ۲۸ میلیون دلار از آن درآمد خواهد داشت، مبلغی ۲۸۰ برابر سود کلینتون، آن هم از سوی فردی که منافع مستقیمی در سیاست‌های دولت همسر ملانیا دارد. رسوایی؟ جنجال؟ واشنگتن به‌سادگی آن دا نادیده گرفت.

خانواده ترامپ نخستین خانواده ریاست‌جمهوری نیستند که از دوران قدرت خود سود می‌برند، اما بدون شک بیش از هر خانواده‌ای که تا به حال ساکن کاخ سفید شده، از مقام ریاست‌جمهوری کسب درآمد کرده‌اند. گستره و مقیاس این تجارت‌ از قدرت شگفت‌انگیز است. خانواده ترامپ و شرکای تجاری‌شان فقط در چند ماه گذشته ۳۲۰ میلیون دلار کارمزد از یک ارز دیجیتال جدید دریافت کرده‌اند، معاملات املاک بین‌المللی به ارزش میلیاردها دلار انجام داده‌اند و در حال راه‌اندازی باشگاهی انحصاری به نام «باشگاه قدرت مجریه» در واشنگتن هستند که هزینه عضویت آن ۵۰۰ هزار دلار است.

فقط در هفته گذشته، قطر یک جت لوکس در اختیار ترامپ قرار داد، نه فقط برای استفاده در دوران ریاست‌جمهوری، بلکه برای استفاده در کتابخانه ریاست‌جمهوری او پس از پایان دوره‌اش. کارشناسان ارزش این هواپیما را که به‌طور رسمی به نیروی هوایی اهدا شده، ۲۰۰ میلیون دلار تخمین زده‌اند؛ رقمی بیشتر از مجموع تمام هدایای خارجی به رؤسای‌جمهور قبلی آمریکا.

ترامپ همچنین در باشگاه خود در ویرجینیا یک ضیافت شام انحصاری برای ۲۲۰ سرمایه‌گذار در رمزارز جدید $TRUMP برگزار کرد؛ رمزارزی که او چند روز پیش از آغاز به کار ریاست‌جمهوری‌اش راه‌اندازی کرده بود. دسترسی به این ضیافت بر اساس میزان سرمایه‌گذاری افراد بود. نه برای حساب کمپین انتخاباتی، بلکه برای کسب‌وکاری که به‌طور مستقیم به نفع شخص ترامپ است.

با معیارهای رایج در واشنگتن، به گفته کارشناسان فساد سیاسی، دولت ترامپ با وجود عمر کوتاهش، نامزد اصلی عنوان وقیحانه‌ترین استفاده شخصی از مقام دولتی در تاریخ آمریکاست، شاید حتی فراتر از رسوایی‌های معروفی مثل «تی‌پات دوم»، واترگیت، و دیگر جنجال‌های تاریخی.

با این حال، نشانه‌ای از میزان دگرگونی واشنگتن توسط ترامپ از زمان بازگشتش به قدرت، این است که طرح‌های پول‌سازی‌ای که پیش‌تر موجی از واکنش‌های سیاسی، جلسات تلویزیونی بازجویی، تحقیقات رسمی و عملیات کنترل بحران به همراه داشتند، حالا عادی شده‌اند. مرگ خشم عمومی، یا حداقل کم‌رنگ شدن آن در عصر ترامپ، نمونه‌ای‌ست از اینکه چطور او مرزهای رفتار قابل‌قبول در واشنگتن را جابه‌جا کرده است.

ترامپ، نخستین رئیس‌جمهوری که با وجود محکومیت کیفری به این مقام انتخاب شده، مرزهای اخلاقی را از بین برده و ابزارهای نظارت و پاسخ‌گویی را که پیشینیانش را محدود می‌کردند، از بین برده است. هیچ تحقیق رسمی‌ای انجام نخواهد شد، چون آقای ترامپ مطمئن شده که چنین چیزی رخ ندهد. او بازرس‌های کل دولتی و ناظران اخلاقی را برکنار کرده، وفاداران حزبی را در رأس وزارت دادگستری، اف‌بی‌آی و نهادهای نظارتی قرار داده و بر کنگره‌ای تحت کنترل جمهوری‌خواهان مسلط شده که تمایلی به برگزاری جلسات بررسی ندارد.

در نتیجه، در حالی که دموکرات‌ها و دیگر منتقدان ترامپ تلاش می‌کنند توجه عمومی را به اقدامات او جلب کنند، بدون ابزارهای مرسوم نظارت رسمی، موفقیت چندانی به‌دست نیاورده‌اند. و در شرایطی که ترامپ هر روز و حتی هر ساعت، با اعمال تعرفه‌های جدید علیه متحدان، انتقام‌جویی از مخالفان و نادیده گرفتن احکام دادگاه‌ها، خبرساز می‌شود، به‌ندرت یک اقدام آن‌قدر در صدر اخبار می‌ماند که بتواند گفت‌وگوی ملی را شکل دهد.

پل روزنزویگ، که مشاور ارشد در تحقیقات کن استار درباره بیل کلینتون بود و بعدتر در دولت جرج بوش فعالیت داشت، می‌گوید بی‌تفاوتی عمومی نسبت به نقض گسترده هنجارهای اخلاقی توسط ترامپ، او را به این فکر انداخته که شاید باور دیرینه درباره اهمیت صداقت در حکومت‌داری، از اساس اشتباه بوده.

او گفت: «یا عموم مردم هیچ‌وقت برای این چیزها اهمیتی قائل نبودند»، یا «قبلاً برایشان مهم بود، اما دیگر نیست.» و در نهایت نتیجه گرفت: «هشتاد درصد مردم هیچ‌وقت برایشان اهمیتی نداشت، و بیست درصد باقی‌مانده آن‌قدر خسته و فرسوده‌اند که دیگر کاری نمی‌کنند.»

او افزود: «خشم عمومی نمرده. بلکه از اول هم فقط یک خیال نخبه‌گرایانه بود.» کاخ سفید نیز از اقدامات ترامپ دفاع کرده و با بی‌اهمیت جلوه دادن سؤالات اخلاقی، ادعا کرده که ترامپ آن‌قدر ثروتمند است که نیازی به درآمد بیشتر ندارد.

کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید، گفت: «رئیس‌جمهور به تمام قوانین تضاد منافع که برای رئیس‌جمهور قابل اجراست پایبند است. مردم آمریکا باور دارند که اتهام بهره‌برداری مالی از مقام ریاست‌جمهوری درباره این رئیس‌جمهور کاملاً مضحک است. این رئیس‌جمهور پیش از ورود به سیاست، به موفقیت عظیمی دست یافته بود و همه‌چیز را رها کرد تا به کشورش خدمت کند.»

اما این ادعا که او به قوانین تضاد منافع قابل اجرا برای رئیس‌جمهور پایبند است، در واقع بی‌معناست چون همان‌طور که خود ترامپ بارها گفته، قوانین تضاد منافع اساساً شامل حال رئیس‌جمهور نمی‌شود.

علاوه بر این، او همه‌چیز را رها نکرده؛ در واقع، او همچنان از کسب‌وکارهای خصوصی‌اش که توسط پسرانش اداره می‌شوند درآمد دارد، و برآوردهای مستقل نشان می‌دهد که ورود به سیاست برای او هیچ فداکاری مالی نداشته است.

نشریه فوربز در مارس، ثروت خالص ترامپ را ۵.۱ میلیارد دلار تخمین زد، یعنی ۱.۲ میلیارد دلار بیشتر از سال قبل و بالاترین رقمی که تاکنون در رده‌بندی فوربز برای او ثبت شده.

پسران رئیس‌جمهور با تمسخر، این ایده را که باید فعالیت‌های تجاری‌شان را که به‌طور مستقیم به نفع پدرشان است محدود کنند، رد می‌کنند. دونالد ترامپ جونیور گفته بود که خانواده‌شان در دوره اول ریاست‌جمهوری پدرش تا حدی خود را محدود کردند، اما باز هم مورد انتقاد قرار گرفتند، بنابراین دیگر دلیلی برای خودداری وجود ندارد. او هفته گذشته در یک نشست تجاری در قطر گفت: «هر کاری بکنی، بالاخره بهت حمله می‌کنند. پس ما هم کارمان را می‌کنیم.»

با این حال، در روزهای اخیر نشانه‌هایی از واکنش عمومی در حال پدیدار شدن است. هدیه جت قطری برخلاف سایر اتفاقات، گویا توانست توجه مخاطبان عمومی را جلب کند. در یک نظرسنجی مشترک بین هاروارد و مؤسسه هریس که هفته گذشته منتشر شد، ۶۲ درصد آمریکایی‌ها اعلام کردند که این هدیه «نگرانی‌های اخلاقی درباره فساد» ایجاد می‌کند؛ حتی برخی چهره‌های برجسته حامی ترامپ از جناح راست مانند بن شاپیرو و لورا لوومر نیز مخالفت خود را ابراز کردند.

تاکر کارلسن، مجری سابق فاکس نیوز که سال گذشته همراه ترامپ کارزار انتخاباتی برگزار کرده بود، این هفته در یک پادکست با شان رایان، از چهره‌های مؤثر راست‌گرا، ابراز نگرانی کرد. رایان به معاملات متعدد تجاری خانواده ترامپ اشاره کرد که هم‌زمان با سفر اخیر رئیس‌جمهور به خاورمیانه رخ داده بود. رایان گفت: «این چیزها کمی نگران‌کننده‌ است.» کارلسن پاسخ داد: «خب، به نظر می‌رسد که واقعاً فساد باشد، آره.»

اما با وجود اعتراض چند ده نفره در برابر باشگاه گلف ترامپ در شب گذشته، دموکرات‌ها درباره تمرکز روی سودجویی‌های ترامپ اختلاف نظر دارند؛ برخی ترجیح می‌دهند بر موضوعات اقتصادی تمرکز کنند. سناتور کریستوفر مورفی از ایالت کنتیکت، از جمله کسانی است که مسیر مخالف را در پیش گرفته و در سخنرانی‌های رسمی و کنفرانس‌های خبری، چیزی را که «فساد گستاخانه» می‌نامد محکوم می‌کند.

مورفی در مصاحبه‌ای گفت: «بعید است که او از طریق روش‌های سنتی پاسخ‌گو شود. نه مشاور ویژه‌ای وجود داره، نه اقداماتی از سوی وزارت دادگستری. پس همه‌چیز بستگی به بسیج عمومی و سیاست دارد. اگر جمهوری‌خواهان به‌خاطر این فساد، در انتخابات سال آینده شکست بخورند، شاید آن وقت به همدستی‌شان فکر کنند.»

ترامپ مدت‌ها وعده داده بود که فساد واشنگتن را پایان خواهد داد. او در کارزار انتخاباتی ۲۰۱۶، کلینتون‌ها را به‌شدت به‌خاطر دریافت پول از عربستان سعودی و دیگر حکومت‌های خاورمیانه‌ای که به دنبال کسب نفوذ احتمالی در دولت کلینتون بودند، مورد حمله قرار داده بود. اما آن پول‌ها به بنیاد خیریه کلینتون می‌رفت. در حالی که پولی که حالا خانواده ترامپ از خاورمیانه دریافت می‌کند، طبق اسناد نیویورک تایمز، مستقیماً از طریق پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مختلف، به حساب‌های شخصی‌شان وارد می‌شود.

مایکل جانستون، پژوهشگر فساد، گفت که خانواده ترامپ «کاملاً یک مورد استثنایی» هستند، نه فقط از نظر مالی، بلکه از لحاظ بی‌توجهی آشکارشان به استانداردهای گذشته. او گفت: «ممکن است درباره سیاست‌ها اختلاف نظر داشته باشیم، اما رئیس‌جمهور و اعضای قوه مجریه قرار نیست به فکر منافع شخصی خودشان باشند، بلکه باید به نفع عموم مردم خدمت کنند.»

ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش در ظاهر به این استانداردها پایبند بود و گفته بود که کسب‌وکار خانواده‌اش از انجام معاملات خارجی منع خواهد شد.

اما از آن زمان تاکنون، او به دلیل جعل سوابق تجاری در ۳۴ مورد محکوم شده و در دادگاه مدنی به اتهام کلاهبرداری مسئول شناخته شده، در حالی که دیوان عالی کشور به او برای اقدامات رسمی‌اش مصونیت اعطا کرده است. حالا، در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش، ترامپ دیگر حتی تظاهر به رعایت محدودیت‌های اخلاقی خودساخته نمی‌کند.

فرد ورتهایمر، بنیان‌گذار سازمان Democracy 21 و یکی از مدافعان باسابقه اخلاق در حکومت، گفت: «او دیگر حتی تظاهر نمی‌کند که کار درست را انجام می‌دهد. در تاریخ آمریکا هیچ موردی وجود ندارد که از مقام ریاست‌جمهوری برای سود شخصی در این ابعاد استفاده کرده باشد. هیچ موردی.»

جمهوری‌خواهان کنگره سال‌ها صرف تحقیق درباره هانتر بایدن، پسر رئیس‌جمهور جو بایدن کردند و او را به سوءاستفاده از نام خانوادگی‌اش برای کسب میلیون‌ها دلار متهم کردند، و حتی خانواده بایدن را «خانواده جنایتکار بایدن» نامیدند. اما در حالی که درآمد هانتر بایدن تنها کسری کوچک از درآمدهای دونالد ترامپ جونیور، اریک ترامپ و جرد کوشنر بود، جمهوری‌خواهان هیچ علاقه‌ای به بررسی وضعیت مالی خانواده فعلی رئیس‌جمهور نشان ندادند.

جی. مایکل لاتیگ، قاضی محافظه‌کار پیشین دادگاه استیناف که اکنون منتقد ترامپ است، گفت: «مردم آمریکا مجبور شده‌اند به فساد دونالد ترامپ و ریاست‌جمهوری‌اش عادت کنند، چون رئیس‌جمهور و حزب جمهوری‌خواهش هیچ گزینه دیگری برای آن‌ها باقی نگذاشته‌اند.»

ترامپ هیچ نگرانی‌ای درباره اینکه پول‌هایی که وارد حساب خانواده‌اش می‌شود ممکن است از سوی افرادی با منافع خاص در سیاست‌های دولت باشد، نشان نمی‌دهد. برخی از سرمایه‌گذاران حوزه رمزارز که در ضیافت شام پنجشنبه شب او حضور داشتند، صراحتاً گفتند که از این فرصت برای اعمال فشار درباره قوانین این صنعت استفاده کرده‌اند. طبق ویدیویی که به دست نیویورک تایمز رسیده، ترامپ نیز در پاسخ، قول داد که بر خلاف دولت بایدن، سخت‌گیری نخواهد کرد.

یکی از مهمانان آن شب در باشگاه گلف ترامپ در استرلینگ، ویرجینیا، جاستین سان، میلیاردر چینی بود که با خرید بیش از ۴۰ میلیون دلار از رمزارز $TRUMP یکی از بزرگ‌ترین دارندگان آن شد. همین باعث شد او به ضیافت خصوصی‌تری با رئیس‌جمهور قبل از شام دعوت شود. کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا در سال ۲۰۲۳ جاستین سان را به تقلب متهم کرده بود، اما پس از روی کار آمدن ترامپ، این کمیسیون شکایتش را به حالت تعلیق درآورد.

در مورد بزوس و قطر، هر دو دلیل دارند که بخواهند رابطه خوبی با ترامپ داشته باشند. در دوره اول ریاست‌جمهوری، ترامپ که از پوشش انتقادی واشنگتن پست (متعلق به بزوس) خشمگین بود، بارها از مشاورانش خواست با افزایش شدید هزینه‌های پستی شرکت آمازون و محروم کردن آن از قرارداد میلیاردی وزارت دفاع، این شرکت را مجازات کنند. همچنین ترامپ قطر را «تأمین‌کننده مالی تروریسم» نامید و آن را از نظر دیپلماتیک منزوی کرد. اما در دوره دوم، نه بزوس و نه قطر هدف حملات ترامپ نبوده‌اند.

ترامپ همچنین در انتصابات دولتی، بدون تردید افراد نزدیک به خود با تضاد منافع را در سمت‌های کلیدی منصوب کرده است. او یکی از نزدیکان ایلان ماسک را به ریاست ناسا منصوب کرد، نهادی که میلیاردها دلار قرارداد با شرکت SpaceX ماسک دارد. پام باندی، دادستان کل و مشاور حقوقی سابق قطر، مشروعیت قانونی هدیه هواپیمای قطری را تأیید کرد.

زک ویتکاف، بنیان‌گذار شرکت رمزارز خانوادگی ترامپ به نام World Liberty Financial و پسر استیو ویتکاف (فرستاده ویژه رئیس‌جمهور)، درست چند هفته پیش از سفر پدرش و ترامپ به امارات متحده عربی، یک قرارداد دو میلیارد دلاری در این کشور اعلام کرد.

به گفته فرد ورتهایمر این حجم از تضاد منافع، ترامپ را در رده بالای فساد در تاریخ ریاست‌جمهوری آمریکا قرار می‌دهد: «او بین ده نفر اول این فهرست است. او در تالار افتخار کسانی‌ست که از مقام ریاست‌جمهوری برای منافع شخصی سوءاستفاده کرده‌اند.»

اما او افزود: «مردم در نهایت خسته و ناراضی خواهند شد. ممکن است زمان ببرد، اما بالاخره آن زمان خواهد رسید.»