به گزارش اکوایران، محمد الحو، پدر چهار فرزند، به همراه دیگر فلسطینی‌ها در غزه‌ ویران از جنگ، دور یک آشپزخانه خیریه جمع شده‌اند. جمعیت با اضطراب به جلو هجوم می‌برند و قابلمه‌های خود را در هوا تکان می‌دهند.

کودکان خردسال که در صف جلو له شده‌اند، اشک می‌ریزند. یکی از آن‌ها یک لگن پلاستیکی را بالا نگه داشته، به امید اینکه چند ملاقه سوپ بگیرد. الحو در میان ازدحام فشار می‌آورد تا نوبتش برسد.

به گزارش رویترز، او این کار را هر روز انجام می‌دهد، چون می‌ترسد فرزندانش از گرسنگی بمیرند. در ویرانه‌های «جبالیا» در شمال غزه راه می‌افتد و ساعت‌ها در صف‌های وحشت‌زده منتظر می‌ماند تا شاید غذایی بیابد که حتی برای یک وعده خانواده‌اش کافی نیست.

بعضی روزها خوش‌شانس است و می‌تواند سوپ عدس پیدا کند. اما روزهای دیگر دست خالی برمی‌گردد.

الحو که ۳۹ سال دارد، می‌گوید: «یک دختر بیمار دارم. هیچ چیزی نمی‌توانم برایش فراهم کنم. نه نانی هست، نه چیزی. از ساعت ۸ صبح اینجا هستم تا فقط یک بشقاب غذا برای شش نفر بگیرم، در حالی‌ که همین هم برای یک نفر کافی نیست.»

اسرائیل از آغاز ماه مارس ورود دارو، غذا و سوخت به غزه را مسدود کرده است. همین باعث شده کارشناسان بین‌المللی نسبت به قحطی قریب‌الوقوع در این منطقه تحت محاصره، که ۲.۳ میلیون فلسطینی در آن زندگی می‌کنند، هشدار دهند.

روز دوشنبه، پس از آن‌که اسرائیل تحت فشار بین‌المللی با ازسرگیری محدود کمک‌های بشردوستانه موافقت کرد چند کامیون اجازه ورود به غزه یافتند،. اما تا شب سه‌شنبه، سازمان ملل اعلام کرد که هیچ کمکی توزیع نشده است.

در کنار کمبود کمک‌ها، درگیری‌ها نیز شدت گرفته‌اند. هفته گذشته، ارتش اسرائیل آغاز یک عملیات جدید و گسترده علیه گروه حماس را اعلام کرد. منابع پزشکی در غزه می‌گویند در هشت روز گذشته بیش از ۵۰۰ نفر در حملات اسرائیل کشته شده‌اند.

افزایش شدت عملیات اسرائیل روابط این کشور با بسیاری از دولت‌های جهان را دچار تنش کرده است. کشورهایی چون فرانسه، آلمان و بریتانیا اعلام کرده‌اند که وضعیت در غزه غیرقابل تحمل است، و حتی حمایت ایالات متحده، نزدیک‌ترین متحد اسرائیل نیز اکنون متزلزل به نظر می‌رسد.

اسرائیل بحران گرسنگی در غزه را رد می‌کند. می‌گوید محاصره‌اش تا حدی برای جلوگیری از تصاحب کمک‌ها توسط نیروهای حماس است. حماس این اتهام را رد کرده و اسرائیل را متهم می‌کند که از گرسنگی به عنوان یک تاکتیک نظامی استفاده می‌کند.

جستجوی روزانه برای غذا

مردمی چون الحو، که در مرکز جنگی زندگی می‌کنند که اکنون وارد ماه بیستم خود شده، صدایی در این جدل‌ها ندارند.

جهان الحو خلاصه می‌شود به راه رفتن روزانه‌اش به سمت آشپزخانه‌های خیریه، از میان خرابی‌هایی که حملات هوایی اسرائیل بر جا گذاشته‌اند.

حتی پیش از جنگ که به‌طور خاص اطراف خانه خانوادگی آن‌ها در جبالیا، شمال شهر غزه، متمرکز بوده، خانواده الحو با دشواری‌هایی روبه‌رو بودند. خواهرزاده‌اش که با آن‌ها زندگی می‌کند، نیاز به ویلچر دارد. دخترش نیز دچار بیماری قلبی و آسم برونشیال است.

الحو از پله‌های خانه یک‌اتاقه‌اش بالا می‌رود؛ جایی که کودکانش روی تشکی نشسته و منتظر او هستند. آن‌ها از دیدن چیزی که با خود آورده تعجب نمی‌کنند، باز هم سوپ.

سوپ را در کاسه‌های فلزی کوچک می‌ریزد و به چهار فرزند خود و دو فرزند برادرش می‌دهد.

کودکان در سکوت، آهسته و با دقت غذا می‌خورند.

می‌گوید: «شکر خدا، همان‌طور که می‌بینید، این صبحانه، ناهار و شام ما است. شکر خدا.»

او گفت روز قبل، هیچ غذایی نداشتند.

الاحو اضافه می‌کند: «کاش همه کنار ما بودند. بچه‌های دارند آهسته می‌میرند.»