محمود سریع القلم، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه شهید بهشتی معنای وفاق ملی در ادبیات علوم سیاسی را دارا بودن همکاری و سازگاری داشتن در حوزه حکمرانی و تصمیم‌گیری‌های کلان کشور معرفی می‌کند و توضیح می‌دهد: اینکه منظور از وفاق ملی همکاری و انسجام در سطح افراد باشد یا احزاب متفاوت است. از نگاه او برقراری وفاق یا انسجام ملی میان افراد کوتاه مدت و متزلزل و در مقابل انسجام ملی میان احزاب پایدار است.

به گفته او مساله اساسی دیگر این است که همکاری و انسجام در مورد مسائل کلان کشور باید بر سیاست‌گذاری مقدم باشد.

او با اشاره به بررسی‌های انجام شده می‌گوید: به نظر می‌رسد در ایران در مورد چهار محور اصلی انسجام ملی وجود ندارد.

دیدگاه دوقطبی نسبت به ماهیت نظام بین الملل، تقدم وفاداری به تخصص در حکمرانی، جایگاه بخش خصوصی در اقتصاد ملی و سرمایه گذاری خارجی و تحریم‌ها چهار موضوعی  است که سریع القلم در مورد آن توضیح داده است.

نسخه کامل در سایت