صنعت لیزینگ ایران رو به فراموشی می‌رود

به گزارش اکوایران، صنعت واسطه‌گری‌های مالی با ترکیب انعطاف‌پذیری مالی و کاهش ریسک، جاده‌ای هموار برای نوآوری و رشد فراهم می‌کند. صنعت لیزینگ در واقع با آسان‌تر کردن مسیر معامله، آن بخشی از تقاضا که توانایی پرداخت تمام بهای معامله‌ را ندارد؛ به عرضه متصل می‌کند و پلی می‌شود تا دسترسی به محصولات عرضه شده راحت‌تر باشد.

رونقی که صنعت لیزینگ ایجاد می‌کند موجب شکوفایی اقتصادی می‌شود و بخشی حیاتی از نیازهای توسعه اقتصادی را فراهم می‌کند.

جایگاه صنعت لیزینگ در ایران و جهان!

صنعت لیزینگ در کشور‌های مختلف شرایط متفاوتی دارد و معمولاً گردش مالی این صنعت با توجه به فضای اقتصادی آن کشور، سهمی از تولید ناخالص داخلی دارد. سهم گردش مالی لیزینگ به نسبت GDP آمریکا از سال 2013 حدوداً 2 درصد بوده است. این معیار برای کشور چین از یک درصد رشد کرده و تا سال 2022 به حوالی 2 درصد رسیده است.

مسیر گمشده خرید خودرو

ترکیه که  از نظر شرایط تورمی و موقعیت تجاری شباهت بیشتری با ایران و اقتصاد کشور ما دارد و در سال‌های قبل با تورم دو رقمی بالای 30 درصد مواجه بوده است؛ در این چند ساله با سهم بیش از 40 صدم درصدی گردش مالی لیزینگ به نسبت GDP همراه بوده است. این اطلاعات بر اساس گزارشی از سالیفی که 50 کشور جهان با بیشترین سطح این معیار را بررسی می‌کند و داده‌های ایران از سال 2019 و اطلاعات مصر از سال 2020 به خاطر افت رتبه به زیر 50 درج نشده است. با این حال این آمارها نشان می‌دهد که حال صنعت لیزینگ در کشور ما تعریفی ندارد.

قهر سیاست‌گذاری‌ها با صنعت لیزینگ کشور!

شرکت‌های لیزینگی بورس تهران در گروه سایر واسطه‌گری‌های مالی دسته بندی می‌شوند و این صنعت دوازده نماد بورسی و فرابورسی دارد. شاخص این صنعت با نام سایر مالی شناخته می‌شود. تحلیل‌گران مالی معمولاً وقتی می‌خواهند شرایط یک صنعت را به نسبت بقیه صنایع ارزیابی کنند، از نسبت شاخص صنعت به شاخص کل بورس تهران استفاده می‌کنند. تغییرات این نسبت حدوداً نشان می‌دهد که اوضاع صنعت مورد بررسی به نسبت بقیه صنایع بورسی بهتر شده یا با افت ارزش مواجه است.

این نسبت برای صنعت لیزینگ ایران در اوایل سال 1395 حدوداً 2.7 درصد بود و در تابستان این سال تا سطح 3.5 درصدی رشد کرد. حالا با گذشته هشت سال و شش ماه، این نسبت به 67 صدم درصد رسیده که یعنی ارزش این صنعت به نسبت سایر صنایع بورسی حدوداً افت متوسط سالانه 15.5 درصدی را تجربه کرده است. آمارها نشان می‌دهد که صنعت لیزینگ در ایران مثل خیلی چیزهای دیگر از دنیا عقب‌مانده، ولی این عقب‌ماندگی محصول زنجیره‌ای از اشتباهات خرد و کلان بوده و برای بهبود آن نیاز به اصلاحات متعددی در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی داریم.