پای لنگ ایران در توسعه صنعتی
آیا حمایت تجاری و تعرفهای از یک صنعت خاص و نوپا در ایران و جهان جوابگوست؟
مثال معروف سرنوشت خودروسازی ایران و کره جنوبی است که با اندک زمانی اختلاف، در ابتدا با دخالت مستقیم دولتها شروع به کار کردند.
آیا در نمونههای موفق سیاست صنعتی در قرن بیستم، کشورهای موفق زیادی وجود داشتهاند که بدون سرمایهگذاری خارجی و با حساب سرمایه بسته، به صورت پایدار شغل صنعتی بدون شدت انرژی بالا تولید کرده باشند؟
آیا بدون رفع مشکلات و عوارض تحریم مثل عدم دسترسی به فناوری و دسترسی به بازارها، میتوان صرفا با حل مشکل تامین مالی با روشهای هدایت اعتبار مسیر توسعه صنعتی را ادامه داد؟
فاطمه نجفی پژوهشگر اقتصادی و کارشناس سیاستگذاری عمومی در گفتگو با اکوایران توضیح میدهد.
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
تهِ چاه؛ جاهطلبی علیاف ورق بازی قفقاز جنوبی را بر میگرداند؟
-
پیام جدید تلآویو به واشنگتن در رابطه با تهران
-
خیز شورای عالی بورس برای لغو محدودیت دامنه نوسان+ فیلم
-
مشکل بزرگ ترامپ برای توافق با تهران/ چرا سیاست خارجی ترامپ با منطق قدرت ناسازگار است؟
-
نبرد غولها بر سر توافق با تهران؛ ترامپ بهار نئوکانها را به خزان بدل میکند؟
-
هشدار تاکسیرانی تهران: مسافرکشی با خودروی شخصی بدون مجوز ممنوع است
-
خبری امیدبخش برای ایلان ماسک پس از تهدیدهای ترامپ
-
گام جدید واشنگتن در فشار حداکثری علیه تهران
-
چین تکنولوژی صنایع معدنی را به ایران نمیدهد
چهره روز
7 ژوئن، مصادف با 17 خرداد، سالروز تولد 65 سالگی اقتصاددانی است که بحران مالی 2008 را پیش بینی کرده بود.