بلافاصله پس از تصویب قطعنامه، وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی ایران اعلام کردند که در واکنش به این «اقدام سیاسی»، دستورات لازم برای راه‌اندازی یک مرکز جدید غنی‌سازی در مکانی امن صادر شده است. همچنین، ماشین‌های پیشرفته نسل ششم جایگزین سانتریفیوژهای نسل اول در مرکز غنی‌سازی فردو خواهند شد.

ایران می‌گوید این واکنش‌ها نه‌تنها قانونی و در چارچوب حقوق هسته‌ای کشور است، بلکه نشان می‌دهد که تهران حاضر به پذیرش «فشار سیاسی» نیست. اقدامات متقابل بیشتری نیز در حال برنامه‌ریزی است که به‌زودی اعلام خواهند شد.

در سوی دیگر، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و رسانه‌هایی چون رویترز، تصویری کاملاً متفاوت ارائه می‌دهند. به گزارش رویترز، این نخستین‌بار در بیست سال گذشته است که شورای حکام ایران را به‌طور رسمی ناقض تعهدات عدم اشاعه هسته‌ای می‌نامد. به‌زعم آنها، تهران از سال ۲۰۱۹ تاکنون بارها از همکاری کامل و به‌موقع در خصوص سایت‌های اعلام‌نشده هسته‌ای سر باز زده و این مسأله نقض توافق‌نامه پادمان است.

ایران اما این گزارش را «جانبدارانه» و «فاقد مبنای فنی» می‌داند و معتقد است که کشورهای غربی، به‌ویژه آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان، با هدف سیاسی‌سازی موضوع، به سراغ پرونده‌های بسته‌شده بیش از دو دهه پیش رفته‌اند.

قطعنامه پیشنهادی با حمایت ۱۹ کشور از جمله آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلیس، ژاپن، کانادا و استرالیا به تصویب رسید. در مقابل، روسیه، چین و بورکینافاسو به آن رأی منفی دادند و ۱۱ کشور دیگر مانند هند، پاکستان، آفریقای جنوبی، برزیل و مصر رأی ممتنع دادند.

تهران با تشکر از کشورهایی که رأی منفی یا ممتنع داده‌اند، اقدام کشورهای رأی مثبت را «تقبیح» کرد و آن را به منزله‌ی نابود کردن اعتبار آژانس دانست.

در میانه این تنش، وزیر خارجه عمان اعلام کرد که دور ششم مذاکرات ایران و آمریکا روز یک‌شنبه ۱۵ ژوئن در مسقط برگزار خواهد شد. این در حالی است که برخی منابع غربی، از جمله واشنگتن‌پست، این احتمال را «بعید» توصیف کرده بودند. با این حال، تأیید رسمی عمان نشان می‌دهد که گفت‌وگوها – هرچند سخت و پرچالش – هنوز جریان دارد.

از سوی دیگر، نگرانی‌ها درباره احتمال اقدام نظامی اسرائیل علیه تأسیسات هسته‌ای ایران نیز افزایش یافته است. هرچند تحلیل‌گران آن را بیشتر جنگ روانی می‌دانند، اما ترکیب این تهدیدات با فشار دیپلماتیک، فضا را پرتنش کرده است.

تهران در بیانیه رسمی خود تأکید کرد که این تجربه نشان داده است تعامل و همکاری، نه‌تنها به کاهش فشار نینجامیده، بلکه دشمن را برای فشار بیشتر جسورتر کرده است. جمهوری اسلامی ایران معتقد است که سیاست دوگانه در قبال کشورهایی مانند رژیم صهیونیستی که خارج از معاهده عدم اشاعه هستند، نشان می‌دهد که نهادهای بین‌المللی بیش از آنکه حقوقی باشند، تابع خواست قدرت‌های غربی‌اند.

در حالی که ایران می‌کوشد با اقداماتی نظیر توسعه فناوری و مقاومت سیاسی، پیام قاطع خود را به غرب منتقل کند، اروپایی‌ها و آمریکا نیز به‌دنبال تثبیت قطعنامه و احتمالاً زمینه‌سازی برای اقدامات بعدی هستند.

فعلاً خبری از ارجاع پرونده به شورای امنیت نیست، اما گمانه‌زنی‌ها درباره «سناریوی اسنپ‌بک» به‌طور جدی در حال مطرح شدن است. ایران اما می‌گوید صدور قطعنامه، بخشی از همین سناریوست و خود را برای آن آماده کرده است.

به‌نظر می‌رسد در روزهای آینده، سرنوشت برجام و چشم‌انداز پرونده هسته‌ای ایران بار دیگر در گرو موازنه‌ای شکننده میان دیپلماسی و تقابل خواهد بود.